Edmund Bweurk

QUIZJE. Ik citeer fragmenten uit een lofrede, en u raadt wie er gehuldigd wordt. Leuk. Hier gaan we: ,,Gij zijt een eenzame ridder, een Teutoonse ridder die de wind trotseert, soms met gevaar op eigen leven! Ge steekt uw nek uit, en het scheelde geen haar of het hoofd lag eraf! Gij zijt een van de martelaren, een Robin Hood van de vrije meningsuiting!''

 Over wie gaat het? Socrates? Thomas More? Toch niet Solzjenitsyn? Of wacht, dinges, die Birmese die haar huis niet uit mag!

Helaas pindakaas, allemaal fout. Het ging over Matthias Storme, dat grappige kleine mannetje (nog kleiner dan ik: ha!) dat ooit naar het schijnt kans maakte op een parlementszetel voor de N-VA maar, nog steeds volgens dezelfde laudatio, ,,vervangen is door iemand waarvan het belangrijkste kenmerk is dat ze doofstom is. Alvast geen gevaar voor de vrije meningsuiting!'' (Als ik Helga Stevens was, ik gaf die laudationeerder een ferme mep. Tip: hij is prof in Gent. Go Helga!)

Bovenstaande – uiteraard ironisch bedoelde, hoewel we nooit zeker zijn – bewieroking werd uitgesproken door een beschaafde heer van de beschaafde herenclub Nova Civitas. De 'rechts-liberale denktank' schonk haar Prijs van de Vrijheid aan Storme wegens zijn verzet tegen de antidiscriminatiewet. Zoals u vorig weekend ook in deze krant kon lezen (DS 5-6 februari 2005) vindt Storme discriminatie immers ,,de meest fundamentele vrijheid''. De nondiscriminatiewet maakt van ons land zelfs een ,,totalitaire staat'', niet anders dan de nationaal-socialistische en communistische dictaturen. Ik verzin niets, het staat er zo.

Ik vat samen. De Teutoonse ridder argumenteert dat burgers hun keuzes niet moeten verantwoorden bij de overheid, ook niet als die keuzes racistisch of homofoob zijn. Dat is in strijd met de vrijheid. Een hooggeschoolde Afrikaan die hier geen baan op zijn niveau vindt, kan dus geen steun zoeken bij de wet, want het is het individuele recht van werkgevers om te kiezen voor blanken. Storme brengt dat in verband met menselijke warmte: als ik verliefd word op een vrouw, dan discrimineer ik eigenlijk andere vrouwen. (Hoe noem je dat, een sofisme?) Ongelijkheid is zelfs christelijk, zo blijkt uit een parabel waarin Jezus, Stormes collega-martelaar, mensen die één uur hebben gewerkt evenveel betaalt als mensen die de hele dag gezwoegd hebben. Die laatsten zijn pissig op de Heer, maar ,,het Bijbelse antwoord luidt: 'Of mag ik niet met het mijne doen wat ik wil? Of ben jij jaloers omdat ik goed ben?' Christus heeft toen reeds de vinger op de wonde gelegd: het eisen van gelijke behandeling is zelf ingegeven door onethisch gedrag, namelijk afgunst.''

Ik zat ergens in een hoekje te luisteren, gefascineerd en vervreemd en een tikje gechoqueerd als een antropoloog bij een initiatierite, en ik dacht: dit zijn de mensen die beweren dat alle Vlamingen tot dezelfde cultuur behoren.

Het was natuurlijk zeer erudiet wat Storme beweerde, maar het is een soort van eruditie die je wel vaker aantreft bij intellectuelen: wie de interne logica van de redenering volgt, kan de denker op geen enkele fout betrappen, tot je weer buitenstapt en denkt: o ja, dát klopte er niet, het is in tegenspraak met de realiteit. Zou die Storme één vriend hebben die wordt gediscrimineerd? Dan moet hij toch weten dat de uitsluiting waar de wet iets aan wil doen de structurele is, die niets meer met persoonlijke voorkeur te maken heeft? Als de huidige wet slecht geformuleerd is, stel dan aanpassingen voor, maar je verwerpt toch niet het hele idee van wettelijk afdwingbare sociale rechtvaardigheid? (Jawel, dat doet hij wel. Hij hoopt dat een terugkeer van menselijke verbondenheid, een ethisch reveil, voor die rechtvaardigheid zal zorgen. Dream on.)

Enfin, het was een leerzame avond. Eindigen we met die vermakelijke man die de laudatio uitsprak, en naar wie Helga Stevens nu op weg is om hem een mep te geven. Wij citeren: ,,Het concept van mensenrechten is geperverteerd geweest door de socialisten. Het gaat nu over recht op werk, recht op inkomen, recht op betaalde vakantie, recht op onderwijs, recht op water zelfs!'' Wij onthouden: als die extreme liberalen ooit aan de macht komen, dan zullen we mogen zeggen wat we willen, maar op werk, inkomen, onderwijs of zelfs drinkbaar water hoeven we niet te rekenen. Ongeoorloofde inmenging van de staat. Pervers.

Rondkijkende in de zaal, zag ik behoorlijk wat bekende politici. Eén van CD&V, twee van VLD (van wie ondertussen één ex-) en dan, met vijf absolute toppers het ruimst vertegenwoordigd, de partijleiding van het Vlaams Belang. Gek toch, hoe dat echte liberalisme vooral populair is bij niet-liberalen.