Antwerps student Tom Naegels is 21 en heeft al eerste verhalenbundel af

ANTWERPEN – Hij behoort tot de generatie Mega, dat is eentje voorbij Nix. Tom Naegels knuppelt geen hondjes dood in zijn verhalen en wil niet cool zijn. De man is positief-fatalistisch, dol op Couperus en kinderboeken. Hij is post-modern, en houdt net daarom van 'Tien om te zien'. In mei komt zijn boek 'Het heelal in!' uit. Gazet van Antwerpen sprak hem nog net op aarde, in zijn studeerkamer en aansluitend in één van zijn favoriete bomma-cafés. Vanaf volgende week pint hij zich op Ad Fundum vast als columnist!

Martine Cuyt

Op zijn bureau waakt een opgezette uil, boven zijn bed prijkt een vergeeld portret van een jonge Boudewijn. Er hangt een gouden papieren kroontje om de lijst. In zijn kast staat een naakte man, van wie je de ribben en andere torso-onderdelen kunt lospuzzelen. Tom Naegels is er fier op. "Uit de school van mijn moeder", gniffelt hij. "Je hebt net een belangrijk evenement in mijn dagindeling gemist", zegt Tom Naegels, "het ontbijt. Eten en in bad gaan zijn supernuttig om je tijd te verdrijven. Als ik me totaal moedeloos voel, ga ik ook nog naar de kapper, dan is de helft van de dag al voorbij."

Ad Fundum: Voel je je dan zo moedeloos?

Tom Naegels: Meer en meer. Niet moedeloos in de zin van melancholisch, wel van schoolmoe. Ik heb de indruk dat ik altijd zin heb in waar ik net niet mee bezig ben. Als ik in mijn stage zit, wil ik verder werken aan mijn thesis. Als ik aan mijn thesis schrijf, wil ik per se 'Ulysses' van Joyce lezen. Nutteloos! Ik zal er geen punten voor bijkrijgen. En wat kies ik volgend jaar? Een jaar Schotland? Doctoreren? Ik heb twintig jaar vlot geleefd, nu moet ik kiezen voor de volgende dertig, veertig jaar!

Sinds wanneer schrijf je?

Op mijn negende had ik mijn eerste boek klaar: 'Riolen van Bagdad'. Het gaat over een teletijdmachine, een monster en de gloriërende held Bordubobo van… negen. De boekjes die ik tussen mijn veertiende en zeventiende schreef, liggen veilig weggeborgen. Ze zijn ergerlijk. Ik wilde een grappig boek schrijven toen, stel je voor. Ik verslond ook de verzamelde Stephen King en maakte dingen in zijn stijl.

Wie las je verder?

Ik ben een superfan van Claus. Over hem kan ik niks slechts zeggen. Ik lees ook Louis Couperus graag. En Gust Gils en Remco Campert. Brusselmans ben ik nog niet helemaal uit. Ik was erg onder de indruk van hem toen ik 16 was.

Aan wie heb je een hekel?

Ik haat het flauwe realisme. Hemmerechts vind ik truut. Dat hier boeken van haar in de kast prijken, komt door mijn moeder. Als ik Hemmerechts lees, denk ik: jaja, dat is zo, so what? Het succes van Connie Palmen snap ik helemaal al niet. Ze is zo uitleggerig. Ik haat intelligente personages. Dat is zoiets als mensen in je klas die na een proefwerk zeggen: ik kon er niks van en van wie nadien blijkt dat ze een tien hebben.

Lees je kranten?

Ik lees geen kranten. Omdat ik geen tijd heb.

Heb je nog andere passies of hobby's?

Een hobby noem ik schrijven niet, dat woord is veel te vrijblijvend. Neen, ik sport niet. Ik heb alles uitgeprobeerd: van korfbal tot tennis. Ik vind het afschuwelijk. Ik heb zelfs gefitnesst omdat ik met de neurose zat dat ik te dik was. Dat gevoel heb ik nog, maar van fitnessen vermager je niet, dus ben ik er maar mee gestopt.

Nog hekels?

Mannen in bermuda's en mannen met snorren. Ik ben heel categoriserend. Mensen zeggen me dat ik vol vooroordelen zit. Dat zal dan zo zijn. Mijn vooroordelen zijn wel politically correct. Ik spreek me niet uit over migranten.

Welk soort muziek dreunt door je kamer?

Ik heb de hele tijd Studio Brussel aan, 's avonds switch ik naar Donna, omdat ik de avondprogrammatie van StuBru niet zo goed vind. Ik heb altijd muziek aan. Ik ben een absolute fan van de jaren tachtig. Duran Duran, Spandau Ballet, Madonna, Michael Jackson. Niet van dat new wave-achtige gedoe als U2 en Simple Minds. Ik ben dol op Wham met die elektronische klapjes en gilletjes.

Jou vinden we dus niet in hippe tenten?

Evenmin in de zogenaamde studentencafés. Geef mij maar de bommacafés. In café De Post staat de hele tijd radio Nostalgie en Souvenir aan. Eighties dus. Ik hoef niet per se onbekende muziek en jazz goed te vinden. Ik hou van bekende muziek.

Die vind je flashy?

Flashy is mijn woordje. Persoonlijk. Mijn generatie is voor 'mega'. Het is megatof of 't is keimega. 'Show' gebruiken we niet meer, dat is van de mensen van 1977 en 1978. Ik ben van 1975. Elk geboortejaar is een generatie.

Is Internet flashy?

Op UIA is Internet op zijn retour. Het duurt heel lang voor je wat vindt en wat vind je dan? Er zit zoveel bullshit op, jongens. Surfen is saai. Ik wacht niet eens het downloaden af als het me te lang duurt. En dan die chatters! Als linguïst interesseert het me wel, maar chatten op computer is puur gezwam, neurotisch gewoon. Ik ben een absolute telefoonfreak.

Hoe freak jij uit?

Ik hang geregeld drie tot vier uur aan de lijn. Duur? Er gaan de wildste geruchten over de prijs van een telefoontje, mevrouw. 6,05 frank voor 12 minuten! Als je afspreekt en iets gaat drinken, wat ik ook doe, natuurlijk, ben je meer geld kwijt.

Kijk je televisie?

Alleen variété. Ik kijk naar 'De Muziekdoos', een rip off van 'Tien om te zien'. Tv mag niet inspannend zijn. Hoewel, die fantastisch goed gemaakte documentaires over Hitler zie ik ook.

Waarom 'Tien om te zien'?

I don't know. Het is plezant, leuk, ontspannend, goed gemaakt. Artistically not correct. Ik heb een hekel aan kwaliteit. Ik heb het niet zo op het intellectuele sfeertje dat snoeverig over dat soort programma's en VTM doet. Dat ze 'Ziggurat' maar interessant vinden. Ik niet. De meest onbekende mensen van wie je na hun lullige uitleg nooit een boek zal lezen, mogen er uren doorgaan. Mijn aandacht gaat snel weg bij televisie. 'Swingpaleis' vind ik heerlijk. Intellectuelen hebben duidelijk gêne om toe te geven dat het lekker wegswingt. Jeezes. Je kijkt dan toch niet als intellectueel. Je gaat toch ook niet naar toilet als intellectueel?

En de kinderboeken in je kast?

Ik ben gek op kinderboeken. Ken je 'Kuik en Vark' van Koos Meinderts en Annette Fienig? Heerlijk. Ik ben ook een enorm favoriet van Toon Tellegen. Die boeken hollen de winkels uit, maar ik kan me niet voorstellen dat een kind ze leest. Er zit een zware doodsdrift in, als je het mij vraagt. De gedachte ook van opgaan in de kosmos.

Wil je zelf het heelal in?

Het heelal zie ik op twee manieren. Ten eerste opgaan in die grote immense leegte, ten tweede staat het voor de realiteit met strakke regels waarin strakke wetten gelden. Wetten die je zelf niet hebt opgesteld, zijn heel frustrerend. Ik wil het heelal beheersen.