In het journalistieke jaaroverzicht van 2020 van De Standaard, blikt Tom Naegels terug op de berichtgeving over George Floyd en de Black Lives Matter-protesten. (Verschenen in De Standaard van 2 januari 2021.)

Nu er alweer een nieuwe generatie koketteert met de nazi’s, heeft het geen zin om radicaal-rechts te blijven zien als verdwaalde schapen die met de juiste strategie weer bij de kudde kunnen worden gebracht, schrijft Tom Naegels. (Verschenen in De Standaard van 28 november 2020.)

Zonder terreur zou een Mohammedcartoon vandaag wellicht even passé zijn als andere grappen over religie, schrijft Tom Naegels. Terreur houdt in stand wat het wil bestrijden. (Verschenen in De Standaard van 31 oktober 2020.)

Is de woke-beweging onverdraagzaam, of kan de elite niet om met tegenspraak? (Verschenen in De Standaard van 11 juli 2020.)

De politiek blijft geloven dat je migranten kunt dwingen om hun overtuigingen in te wisselen, schrijft Tom Naegels. (Verschenen in De Standaard van 31 augustus 2019.)

Het helpt niet om mensen met tegengestelde opvattingen met elkaar in contact te brengen, vindt Tom Naegels. Dat soort gesprekken eindigt op zijn best met de vaststelling: ‘Jij bent zo en ik ben anders.’ (Verschenen in De Standaard van 18 mei 2019.)

Toen VTM van start ging, vonden velen het de grootste bagger die er bestond, herinnert Tom Naegels zich. Veel mensen dachten dat ze “de VTM’ers” van smaak konden doen veranderen door luid de superioriteit van hun eigen cultuur te benadrukken. Maar culturen worden beïnvloed door alles, behalve door het afgrijzen van een buitenstaander. (Verschenen in De Standaard van 6 april 2019.)

Alle grote veranderingen die de Vlaamse cultuur na de oorlog heeft ondergaan, vonden plaats tegen de achtergrond van massamigratie, schrijft Tom Naegels. Toch heeft die er nauwelijks invloed op gehad. (Verschenen in De Standaard op 1 december 2018.)

Nooit eerder stonden zoveel mensen met een migratieachtergrond op de kieslijsten. Dat stemt Tom Naegels voorzichtig positief. Maar hij ziet ook een nieuwe kloof. (Verschenen in De Standaard van 6 oktober 2018)

Als er kinderen lijden of sterven, dan verwachten velen dat dat een politieke gamechanger is. Een systeem dat dat veroorzaakt, moet veranderen! De praktijk leert ons evenwel dat dat niet zo is. (Verschenen in De Standaard van 26 mei 2018)