Generalissimo

GRATIS wafels! Hugo Coveliers móet aan mij gedacht hebben, toen hij besloot om zijn nieuwe partij VLOTT voor te stellen in Désiré De Lille, dé wafeltent van Antwerpen. Je kunt veel zeggen van eigenaar Mark Stoffels (dat hij zich politiek laat manipuleren, dat hij aanpapt met al wat marginaal rechts is, dat hij belabberde reclamespotjes maakt, dat hij een schabouwelijke interieursmaak heeft), maar bakken kan hij. De beste lacquemants van Antwerpen! Dan nemen we er Coveliers wel bij.

Helaas. Zelden was mijn teleurstelling zo groot. Helemaal om zes uur 's avonds naar een persconferentie gekomen, en wat kreeg ik? Sandwiches met préparé. En drie kappertjes.

Nu zult u van mij niet horen dat het sérieux van een partij af te leiden valt uit haar catering, maar in dit geval valt er iets voor te zeggen. Werkelijk álles op die voorstelling straalde tristesse uit. Coveliers zelf, die in een achterkamertje van de Désiré voor een zalmroze gordijn zat. (Kon het nu echt niet minder bomma?) Het foldertje met de beginselverklaring, dat lichtblauw was, terwijl Coveliers toch donkerblauw wil zijn. (Als u dat foldertje ooit in handen krijgt: start uw Apple-computer op leg het naast het scherm. Krek hetzelfde! Die vormgever heeft als achtergrond gewoon de standaard wallpaper van Apple gebruikt! Kan het knulliger?) Het kromme Nederlands van die beginselverklaring: ,,De politieke partijen worden bovendien geleid door maximaal drie personen die onderling over de partijgrenzen via bepaalde netwerken contact hebben, maar wier besluitvorming binnen hun eigen politieke formatie overduidelijk autoritair en dictatoriaal is." (Waarom zijn het altijd de Vlaamsgezinden die zo slecht Nederlands schrijven?) Of deze: ,,Waarden als het eigendomsrecht, recht op zelfbeschikking, school, universiteit en gezin zijn steunpilaren van een vrije samenleving." Waarden als universiteit?

En het ergste: de drie totaal onbekende, treurig ogende mannen naast Hugo, die moesten bewijzen dat VLOTT geen eenmanspartij was. De hele voorstelling lang hebben ze hun mond niet opengedaan. (Dat heeft Coveliers van Dewinter. Die leest ook altijd verklaringen voor met een of twee zwijgende Belangers naast zich.) Ze bewogen zelfs niet. Even vreesde ik dat het om poppen ging, maar toen gaf een van hen me zijn kaartje. U gelooft nooit wat daar op stond: ,,Diederik Donckerwolcke. Generalist.''

Diederik Donckerwolcke! We richten een somber, verzuurd, klagend en zagend minipartijtje op en wie zetten we op de lijst? Diederik Donckerwolcke. Ik herhaal wat ik vorige week zei: er zijn dagen dat ik denk dat heel België meespeelt in Kiekeboe. Wie gaan we nog op die lijst tegenkomen? Victor Vysgezindt? Zelda Zwaeveldamp?

En als Diederik de generalist is, maakt dat dan van Hugo de generalistimo? Wat is een generalist, trouwens? Iemand die zo'n beetje van alles doet? Klaarblijkelijk, want Donckerwolcke zit in de consultancy. Voluit meldt het kaartje: ,,D-Consultants & Services. Interim management. Generalist.'' Een van de aanwezige journalisten (en nee Hugo, niet van een linkse krant) zuchtte: ,,We zitten hier precies in Lijmen/Het Been .'' Het was de beste observatie van de avond.

Een mens vraagt zich af waarom die mannen de moeite doen om in Coveliers' project mee te stappen. Nu hij zijn tweede plaats heeft op de lijst van het Vlaams Belang, wie geeft er dan nog om de derderangsfiguren die hij heeft bijeengeharkt? Gaan ze proberen te wegen op de koers van het kartel? Zal het Belang zich een seconde zorgen maken over de mening van Diederik Donckerwolcke? En zal Coveliers dat doen? Ik begrijp dat hij niet op eigen kracht naar de verkiezingen kan gaan, maar door al onmiddellijk na de oprichting van zijn partij in kartel te gaan, ontneemt hij die partij toch elke kans om een identiteit te ontwikkelen?

Ik vind het vreemd, al die rechtsliberale splintergroepjes die zeggen dat zij het échte liberalisme vertegenwoordigen, die zelfs niet met elkaar samenwerken (het lijken wel communisten), maar wel hun heil zoeken bij een partij die pas vandaag voor het eerst een economisch programma voorstelt, en die even vaak de vakbonden steunt als dat ze het VBO naar de mond praat. Vreemd ook dat de kampioen van de onafhankelijkheid zich verbindt met een partij die nog strakker geleid wordt dan alle andere samen. En vreemd, opnieuw, hoe Coveliers altijd klaagt over hoe parlementsleden jaknikkers geworden zijn, stemmachines, marionetten van de partijtop. Heeft hij die van het Belang al eens bekeken?

Hugo Coveliers wil Antwerpen een rechts bestuur helpen krijgen. Misschien slaagt hij daarin. Maar liberaal, onafhankelijk, transparant of tolerant zal het niet zijn. Of het zou, zoals Coveliers menig keer benadrukte, ,,welbegrepen'' tolerant, ,,welbegrepen'' liberaal, en ,,welbegrepen'' onafhankelijk moeten zijn. Maar dat betekent het tegenovergestelde.