Op de boekenbeurs was het afgelopen zondag de themadag erotiek. Bijna twintig mensen lieten een hele middag hun licht schijnen op ons en vooral hun eigen bedgebeuren. En weet je wat straf was? Daar was geen enkele man bij. Ik lieg, er waren er een paar, maar ze waren in de overdonderende minderheid, en ze traden enkel op in ondergeschikte functies. Als interviewer, of als voorlezer. De sterren waren vrouwen die vertelden hoe graag ze hun man bedrogen, hoe graag ze met kleine jongetjes stoeiden, hoe graag ze hun eigen en andermans vagina bekeken.
Ik heb daar niets op tegen. Ik zie ook liever een vrouw met kleine jongetjes stoeien dan een vent met kleine meisjes. Maar dat is het nu net! Stel je voor dat op de boekenbeurs een panel mannen komt opscheppen hoe vaak ze hun vrouw bedriegen, hoe verlekkerd ze kijken naar kleine meisjes en hoe geboeid ze zijn door hun eigen klokkenspel. ,,Smeerlappen!'', zou u roepen. ,,In deze proces-Dutroux-tijden!'' En als het alleen de boekenbeurs zou zijn, tot daar aan toe. Maar het gebeurt overal. In Koppen werd vorige week een hi-hi-vrouwen-onder-elkaar-reportage uitgezonden over westerse vrouwen die in Gambia een jonge zwarte zoeken. Want seks met blanken, dat hadden ze wel gehad. Mij niet gelaten, maar zal ik eens een ho-ho-reportage brengen over mannen die in Thailand hetzelfde doen? Zo'n uitzending waarin zestigers, pas getrouwd met een twintigjarige Thaise, zeggen ,,bwaa, zo'n blanke vrouw, die is niks waard in bed…'' Ik dénk het niet.
De culturele seksindustrie is geheel en al in handen van vrouwen. De vagina-monologen, Spannende seks, Cathérine M, Heleen Van Royen, Amélie O… Af en toe proberen venten flauwe imitaties ten beste te geven, maar die zijn enkel zielig. Een man die over seks praat, dat is altijd ranzig. Bij een vrouw is het frivool en vrijgevochten.
Toch twee bedenkingen. Een. Zou Kristien Hemmerechts het erg vinden dat ze overal opgevoerd wordt als oudere vrouw die toch nog seks heeft? Ik dacht dat Hemmerechts schrijfster was. Literair auteur. Intellectueel. En o ja, professor. In die hoedanigheden komt ze nog nauwelijks in de media. Wél als naaktmodel, interviewster van Germaine Greer, interviewster van Cathérine M, bezitster van jonge man en beoefenares van orale seks. Zou het kunnen dat seks, zoals vroeger De Liefde, het nieuwe speelterrein is waar vrouwen de macht over krijgen, zodat de andere gesloten kunnen blijven?
Een echte schrijfster, een echte intellectueel, een echte zakenpartner zal een vrouw nooit zijn, maar alla, ze mag laten blijken hoe vrijgevochten ze is in bed, en tussendoor lachen met die sullige westerse mannen. Eigenlijk is het hetzelfde fenomeen als dat van zwarte rappers, die met hun potentie te koop lopen dat het een aard heeft, en maar grinniken om de kleine pietjes van de blanken, om te verbergen dat zwarten voor de rest nergens meetellen.
Twee. Ik weet niet of u Spannende seks, van aardbei tot zweepje al eens ingekeken heeft. Waarschijnlijk hebt u het zelfs, gekregen op uw trouwfeest van een jolige nonkel. Dan weet u dat daar vrij weinig in staat. Veel meer dan ,,zet de wereld eens op zijn kop: leg uw hoofdkussen aan het voeteneind!'' is dat niet. Niettemin zijn er 40.000 exemplaren van verkocht. Ik gun het Ilse Nackaerts van harte. Ze is een bijzonder sympathieke, liefhebbende vrouw, en naar het schijnt een echte journaliste (helaas niet als dusdanig bekend, zie mijn vorige bemerking). Maar zou het kunnen dat die boekjes van jonge vrouwen zoveel succes hebben, omdat ze voldoen aan een eeuwenoud mannelijk cliché, dat van de gewillige vrouw, de felle mé , de hete troela? Ilse Nackaerts, Heleen Van Royen, Cathérine M: eindelijk vrouwen die er onbeschaamd voor uitkomen dat ze graag seks hebben, dat ze met veel mannen vrijen, dat ze niet eerst diepe gesprekken willen voeren voor ze in bed duiken, eindelijk vrouwen die venten zijn in de liefde! Waarom denkt u dat die boeken zo populair zijn in bladen als Che en Menzo ? Waarom denkt u dat Spannende seks met Tom nog geen duizend exemplaren zou verkopen, zelfs al zou de inhoud krek hetzelfde zijn? Omdat ik geen hete troela ben! (Grapjassen gelieven zich te onthouden.)
Ik ben geen vrouw en nog minder een stamboomfeminist, maar hier sta ik toch van te kijken. Door de seksuele revolutie, die vandaag haar stadium van decadentie kent, lijkt het alsof vrouwen mannen in bed definitief de broek afgedaan hebben. Eigenlijk heeft ze vrouwen in een culturele (en commerciële) niche gedrongen, waar ze vrijblijvend en ongevaarlijk een grote bek mogen opzetten. En zelfs in die sector hebben vrouwen niet echt een overwinning geboekt. Mannen hebben niets liever dan dat vrouwen — liefst jonge, mooie, goed voorziene — boeken schrijven over ontrouw en spannende seks. Dat die modieus brutale, zogenaamd controversiële vrouwen daarbij al eens denigrerend doen over de bedprestaties van de westerse man, dat nemen we er dan maar bij. Uiteindelijk hebben we ze nog altijd waar wij ze willen hebben. In bed, en nergens anders.