Geert Lambert! Dié wordt de nieuwe man van Wendy. Die realityshow kan al opgedoekt worden. Lees de criteria van Van Wanten maar na (DS 24 maart): “Een grote, sterke man met donker haar. Het mag ook iemand met een buikje zijn. Hij moet oprecht zijn, veel humor hebben, zijn verantwoordelijkheid dragen en vanbinnen mooi zijn.” Voilà: Lambert. En hoe omschrijft ze hem in VIPS? “Een knuffelbeer.” Zeg maar niets meer.

Het komt perfect uit. Net op het moment dat Wendy Van Wanten live op tv op zoek gaat naar een nieuw lief, prijst de Spiritvoorzitter zichzelf op het internet aan, in een origineel filmpje. Daarin probeert hij een zekere Katrien voor zich te winnen, maar dat wordt niks, dat voel je zo. “Hallo Katrien? ’t Is ik hier hé. Herkent ge mijn stem niet? Allez, je mag drie keer raden. Nee… Nee… Nee… Zijn broer, Geert. Die struise ja. Van de politiek, ja.” (Laat het los, Geert: ze wil uw broer.) Katrien is net horens gezet door haar man, wat Geert aanzet tot een sympathiserend: “De smerige hond!” En dan, het ijzer smedend terwijl het heet is: “Zeg, ge zit daar nu heel alleen, anders moeten we ne keer gaan eten? Hallo, Katrien? Katrien?” Iets zegt ons dat dit soort gesprekken dagelijkse kost is voor Lambert. Misschien ook eens contact nemen met de VTM.

Lamberts verregaande zelfrelativering – stem voor de partij met de voorzitter die geen lief vindt – diende ter promotie van zijn congres over familiale omstandigheden. (Misschien kunnen ze het daar als verkiezingsdreigement introduceren: “Stem voor Spirit of win een date met Geert Lambert.”) Uitgangspunt: “Het traditionele kerngezin waarin man en vrouw eeuwig verbonden zijn door het huwelijk, vader gaat werken en moeder de kinderen opvoedt, is als hoeksteen van onze samenleving meer dan ooit onder druk komen te staan.” Blij dat Spirit het ook merkt. (En alle andere partijen, die de laatste dagen over elkaar heen buitelen met voorstellen in die sector.) Als ik mijn ouders goed begrepen heb, dan staat die hoeksteen als sinds de jaren zestig onder druk. Wat we vandaag krijgen is dus vooral een les over de relatie tussen maatschappelijke evoluties en hun politieke vertaling: er kan een kloof tussen gapen van ruim veertig jaar.

(Terzijde: het is een detail hoor, maar wat ik niet begrijp is dat Prego, de jongerenorganisatie van Spirit, een voorstel indient tegen de partijtop: ze willen het burgerlijk huwelijk vervangen door een statuut voor samenwonenden, en de oude krokodillen zijn het daar blijkbaar niet mee eens. Dus binnen dat minipartijtje zijn er facties? Ik dacht altijd dat Spirit zelf de jongerentak was van de SP.A. Toen bleek dat dat Animo was, en toén bleek dat Prego ook bestond. Dus de SP.A heeft drié jongerenvleugels! En Groen! maar zijn best doen om te verjongen.)

Maar goed, ik lach er nu mee, maar ik denk dat het een interessant congres wordt. En ik ben blij dat partijen eindelijk zoeken naar serieuze oplossingen voor de steeds wijzigende gezinssituaties. De doorbraak van de dertigers in de politiek zal daar wel niet vreemd aan zijn. Want laat ons wel wezen: miserie dat dat is, met die dertigers! Als ik even mijn eigen vriendenkring overschouw, dan zie ik één koppel dat al lang samen is, en nog gelukkig lijkt ook. Eén. Al de rest: aanmodderen. Misschien moet dat eens op die familiecongressen besproken worden. Hoe leren een nieuwe relatie niet na één week al te vergelijken met je beste relatie op haar hoogtepunt? Hoe leren niet na twee weken je twijfels op tafel te gooien en door te piekeren tot het vier uur ’s nachts is en de ander zegt: bekijk het maar, ik ben weg? Hoe afleren over ‘de bliksemschicht’ te lullen? Hoe leren je na drie jaar niet af te vragen of het nog wel allemaal zo spettert als vroeger? En of je wel helemaal echt honderd procent gelukkig bent? Ik doe maar wat beleidsvoorstellen uit de praktijk hé. Wat kan er zo nog veranderd worden? Kleinere rode kolen? Een gesubsidieerde flirtcoach? (Ik heb dat eens gedaan, zo’n flirtstage. Voor de grap hé, mij al eens zien flirten? Aha! Ik heb toen zéér sensueel met mijn vinger over de rand van een glas champagne leren wrijven. De coach werd er botergeil van, zij het tot dusver niemand anders.)

Maar nu lach ik er weer mee. En onterecht, want het lijkt me echt, werkelijk waar, een interessant en zinvol congres. Er is toch geen enkele relatie meer die nog beantwoordt aan het beeld van de wetgever? (Jawel, die van simpele zielen.) En moet dat dan? Alhoewel, wat las ik voor verontrustends, onlangs in de krant? Alleenstaanden leven gemiddeld vijf jaar korter dan mensen met een duurzame relatie. Vijf jaar! Geert, bel die Katrien toch nog maar eens op. En Wendy erbij. En voor vandaag, zet het op de agenda: met Spirit, een goed lief voor iedereen. Amenderen!