Concrete aanleiding voor de bedenking is nog steeds het Twitter-verhaal van Leterme, dat in de papieren krant van vandaag duidelijk gemarkeerd stond als klein en amusant tussendoortje, in de marge van de grotere politieke berichtgeving. Online had het dezelfde status als elk ander stuk, wat voor fellere negatieve reacties zorgde.

Het feit dat online nieuws minder duidelijk ingebed is in een breder geheel zorgt wel voor meer verwarring. Ik kreeg een boze e-mail van een lezer die me wees op een stuk dat, volgens hem, ‘dermate partijdig is dat het wel gedicteerd lijkt.’ Het bleek om een opiniestuk te gaan. Nu kun je daar eens mee lachen – lezer had beter moeten opletten – maar als ik het stuk online lees, begrijp ik de vergissing wel. Buiten de herkenbare context van opiniebladzijden, op een vaste plaats in de krant, met andere opiniestukken errond, kon je de titel van het stuk – als je haastig las – verkeerd begrijpen als een nieuwskop, en het hele stuk als een informerende bijdrage, zij het inderdaad een erg partijdige. En dat ondanks het feit dat er ‘opinie’ boven stond.

Ik denk dat het onderschat wordt, in welke mate een redactie de krant als een geheel beschouwt, en in welke mate de online nieuwsconsument de artikels individueel, los van dat geheel leest. Als nieuws gaat ‘zwerven’ – als individuele stukken gedeeld worden, en lezers belanden meteen op de artikels zelf, zonder eerst via de homepage te gaan – valt een dosis contextgebonden informatie weg.