Ooo jee, Carl Decaluwé. Surf een keer naar de site van Studio Brussel. Wat kunt u daar bekijken? Een filmpje – volledig gedraaid met uw belastinggeld, en alleen met het uwe, daar is speciaal op toegekeken – dat, we moeten het toegeven, pornografisch van aard is. Ironisch pornografisch, maar niettemin. We zien twee presentatoren van de VRT – betaald dus met uw belastinggeld, en voor die dag alleen met het uwe, daar is speciaal op toegekeken – aan de gang met een bekende lingerie-ontwerpster, die waarschijnlijk ook vergoed werd uit de pot met belastinggeld. Ze neuken haar allebei tegelijk. Niet alleen in de vagina, maar ook in de poep. Niet alleen in een bed, maar ook in de douche en in de keuken. Ze slaan haar op de billen. Ze dwingen haar hen te pijpen. Daarbij grijpen ze haar bij de haren. Ondertussen drinken ze bier. En kijken ze tv. En dat doen ze, zei ik het al?, allemaal met uw belastinggeld.

'De clip die we in de radio-uitzending wilden maken zal er niet komen', legt de zender in een bijschrift uit. 'Maar gelukkig is er nog het voorbeeldfilmpje om te tonen wat het filmpje vooral niet moest worden.'

Ze hebben u, Carl Decaluwé! Nu staat er toch porno op de site.

Ik begrijp die CD&V'ers niet meer hoor. Studio Brussel was van plan een ludieke actie te voeren tegen de vrouwonvriendelijke, agressieve, harteloze seks die gratis op het internet te grabbel wordt gegooid. Iedereen maakt zich daar zorgen over, de CD&V zeker, omdat die filmpjes jongeren een totaal verkeerd beeld geven van relaties en seksualiteit. Studio Brussel zocht een niet-belerende manier om dat aan te kaarten. Ze wilden zelf een alternatieve, tedere pornofilm draaien. En wat gebeurt er? Carl Decaluwé wil zich profileren op de ethische as, maakt er een verhaal van provocatie en belastinggeld van, en hop: men verbiedt het sympathieke alternatief, waardoor enkel nog het gore origineel overblijft.

Niet dat ik het mij wil voorstellen, maar heeft zo'n Decaluwé er enig benul van hoe makkelijk je op het internet de platste porno kunt zien? Heeft hij er een idee van, hoezeer er in de brede populaire cultuur een verwrongen, agressief, misogyn beeld van seks wordt uitgedragen? Beseft hij hoe belangrijk Studio Brussel kan zijn in het bijsturen daarvan?

Ik zal Carl Decaluwé ook eens provoceren, en met hem allicht de onderwijsspecialist van zijn partij, die vast een onderzoek zal eisen, zelfs al speelt deze anekdote zich bijna twintig jaar geleden af. Toen ik op het middelbaar zat, hebben wij in zedenleer een pornofilm bekeken. Of toch enkele minuten ervan – en niet alleen diegene waarin de loodgieter aanbelt en zegt: 'Ik hoor dat u lekt, mevrouw'. Zowel de lerares, de televisie, de elektriciteit van de televisie en de verwarming van het tv-lokaal werden betaald met belastinggeld. Wilde die lerares provoceren? Wou ze bevestigen dat er in zedenleer een pervers libertarisme gepreekt werd?

Nee, ze gaf les aan zestienjarigen van wie de helft al seks had gehad en de andere helft er in de nabije toekomst mee zou beginnen. Ze wist dat porno het meest verhuurde genre in de videotheek was. Dat was nog voor internet. Ze vond het nuttig om dat te bespreken. Het is een van de weinige lessen, van om het even welk vak, die ik me nog herinner.

En ik zal Decaluwé nog eens provoceren. In diezelfde periode, praatte men op Studio Brussel ook al zeer expliciet over seks. Ook over porno. Hun programma De Lieve Lust heeft duizenden jongeren bijgeleerd en doen nadenken over alle aspecten van seks. Dat kun je van Carl Decaluwé niet zeggen.

Ik snap het niet. De verontwaardiging niet – die lamme, voorspelbare, gespeelde, vermoeide, door verkiezingskoorts ingegeven, door hijgerige kranten opgeklopte oprisping – maar al zeker niet dat de VRT eraan toegeeft. Staat dat huis nog achter zijn programmamakers? Blij Plat Préféré klonk de uitleg nog: 'jonge mensen zagen er de humor van in, maar op Canvas werk je voor een breed publiek.' Maar Studio Brussel is specifiek gericht op jongeren. Wat is er met de VRT gebeurd, dat ze elke keer weer lopen te jammeren over de 'perceptie' die is ontstaan en dat er 'zelfs in een buitenlandse krant' al iets over verschenen is. Nou en? Wat is er met de VRT gebeurd, dat ze zelfs in dit geval niet durven zeggen: 'Sorry Decaluwé, je behoort tot de verkeerde culturele niche.' Of betekent 'met ons belastinggeld' dat alles wat er op de openbare omroep te zien en te horen is, moet voldoen aan de smaak van de gemiddelde christendemocraat?

Nee. Het valt te hopen dat Carl Decaluwé niet betaald wordt met ons belastinggeld. Ik ben niet gauw geprovoceerd, maar als dàt zo is, dan ga ik toch eens mijn best doen.