IK beloof het, ik schrijf niets over hoofddoeken. Geen woord. Ik weet het, daar is ondertussen alles over gezegd.

Ik ga het gewoon als voorbeeld nemen, oké? Als voorbeeld van hoe mannen met vrouwen debatteren. Mijn voorbeeld is: het gesprek in de Zevende Dag van afgelopen zondag, waarin Patrick Dewael, Etienne Vermeersch, Cathy Berx en de gehoofddoekte islamlerares Jamilla Afennas discussieerden over de emancipatie van de vrouw in het algemeen, en de moslimvrouw in het bijzonder.

Wat is die Vermeersch een dominante man! Dat is eigenlijk het enige wat ik onthouden heb van het debat. Dat Etienne Vermeersch, ironisch genoeg terwijl hij opriep tot verzet tegen de macho, alle retorische trucs toepaste van mannen die hun vrouwelijke gesprekspartner klein willen krijgen.

Zoals. Truc een: laat de vrouw nooit uitspreken, blijf op dwingende toon minutenlang aan het woord, verhef je stem gestaag tot je je argumenten roept en de vrouw vermoeid denkt: jaajaa, jij hebt de dikste. Vrouw haakt af, man is winnaar.

,,Uw man rost u af!'', riep de professor-emeritus. ,,Hij slaat, hij stampt, hij mikt en tikt, hij lapt en kwakt en smakt! Hij rrrrràmt, hij slamt, hij kwikt en kwakt en VLAMT! Het staat in de koran! Soera 4.34, ik citeer uit het hoofd in het Arabisch. Staat het in de koran? Huh, staat het er? Waarom krijg ik geen antwoord?''

Omdat je haar de tijd niet laat om te antwoorden, buldog.

Truc twee: haal er zaken bij die er op het eerste gezicht niets mee te maken hebben. Doe alsof ze er alles mee te maken hebben. Gebruik historische feiten gespreid over enkele eeuwen en de hele wereld. Verander razendsnel van onderwerp, zodat de tegenpartij niet weet waar eerst op te antwoorden. In het beste geval is het effect intimiderend: deze man weet van alles over van alles, dus zal hij ook wel meer weten over het onderwerp waar het eigenlijk over gaat (al heeft hij er niet veel over gezegd). In het andere geval raakt de vrouw geïrriteerd. In beide gevallen haakt ze af. Man is winnaar.

,,In Iran worden vrouwen vanaf zes gedwongen de boerka te dragen. Dit is geen aanval op de Islam want president Bush is een christelijke fanaticus en ook daar moeten we ons tegen verzetten, al wil dat niet zeggen dat de Golfoorlog moreel verwerpelijk was, Saddam was een hedendaagse Hitler en wie hem steunt draagt een hoofddoek met een hakenkruis erop.

Moeten we tolerant zijn tegenover volkerenmoordenaars? Moeten we tolerant zijn tegen mannen die hun vrouwen bedriegen? Want uw man mag u bedriegen, het staat in de koran, soera 7.92, ik citeer uit mijn Hebreeuwse vertaling. Waarom geeft u geen antwoord? Omdat u een man niet màg tegenspreken, zoals in de koran staat, soera 5.36?''

Omdat je al over de nazi's bezig was toen zij nog antwoord wou geven over Iran, opschepper.

Ik herken het maar al te goed. Als ik niet oplet, dan debatteer ik zelf net zo. Zoals een van mijn goede vriendinnen gefrustreerd opmerkte: mannen praten niet om iets van elkaar te leren, ze willen niet eens de ander overtuigen: ze willen gewoon winnen.

Het meeste weten, het langst aan het woord zijn, de ander het meest op fouten betrappen. Zeker als ze met een vrouw debatteren. Dan is het oorlog, en alle smeerlapperijen zijn toegestaan.

We zijn allemaal tegen mannen die hun vrouw slaan, we zijn tegen zweepslagen en steniging en vrouwenbesnijdenis. Dat zijn duidelijke, extreme voorbeelden van onderdrukking, die we niet dulden. Ik geloof echter dat de meest verspreide en schadelijkste manieren om mensen achter te stellen, de subtiele zijn. Ze zitten bijna onzichtbaar ingebed in de manier waarop we ons gedragen, in ons taalgebruik en lichaamstaal, en in onze beoordeling van het taalgebruik en de lichaamstaal van de ander.

We herkennen ze niet, omdat we zo gefixeerd zijn op de uitwassen. Racisten, dat zijn neonazi's die Turken doodschieten. Seksisten, dat zijn de Taliban of boer Charel. Niet ik, als ik mijn vrouw domineer tijdens wat nochtans begon als een gezellige discussie onder vrienden op café.

Patrick Dewael is toppoliticus in een partij waar opvallend veel minder vrouwen dan mannen hoge posities bekleden. Hij is lid van een regering waarvoor hetzelfde geldt, en waar de vrouwelijke ministers vaker kritiek krijgen van Wetstraatjournalisten, die bijna allemaal mannen zijn. Dat komt niet doordat die vrouwen thuis gehouden worden door hun man, die hen slaat en dwingt een boerka te dragen. Dat komt doordat westerse mannen, hoewel ze zich geschikt hebben naar de meer manifeste verworvenheden van het feminisme, een arsenaal aan geniepige trucs hebben ontwikkeld, waarmee ze vrouwen toch achter zich proberen te houden.

Dewael heeft er overigens net een nieuwe gelanceerd. Zolang een vrouw een hoofddoek draagt, hoeven we haar niet serieus te nemen. Ze is onderdrukt, onmondig, slachtoffer van man en cultuur. Wij, nieuwe feministische mannen, zullen haar bevrijden. Tot dat gebeurd is, is het raadzaam dat ze het niet te hoog in haar mooie bolletje krijgt.