Party Pooper

Eindelijk is de sp.a van naam veranderd zeg. Alleen daarom al moet je de komst van Bert Anciaux toejuichen. Nooit meer ‘socialistische partij anders', ik heb al voor minder bubbels ontkurkt. Kan hij niet ook nog toetreden tot Open VLD? Net lang genoeg tot ze die onnozele ‘Open' laten vallen? En dan nog even – echt niet lang, vijf minuutjes maar – tot… tja, hoe heten ze? De partij van Geert Lambert, kom, het ligt op het puntje van mijn tong. Soit, kan Bert daar niet even vijf minuutjes opnieuw lid van worden, en ervoor zorgen dat ook zij een nieuw letterwoord kiest? ‘Libelle', bijvoorbeeld, ik zeg maar wat. Het is toch alweer drie weken geleden.

Zodoende. Alle lof voor Anciaux, omdat hij geëist heeft dat de Socialistische Partij Anders zich anders zou gaan noemen. Het was een draak van een naam van bij het begin en iedereen die nu wil dat hij behouden blijft, Louis Tobback op kop, heeft destijds zonder twijfel staan tieren van: "Ànders? Wat is dat voor een belachelijke naam, ànders? Over mijn lijk dat mijn afdeling die ooit gebruikt. Wij blijven de Belgische Socialistische Partij, punt."

Het enige wat ik niet begrijp is dat Gennez en Anciaux niet doorgezet hebben. Als je dan toch een betere invulling zoekt voor hetzelfde letterwoord, dan doe je dat werk toch grondig? ‘Socialisten en progressieven anders', dat klinkt zo mogelijk nog ellendiger! Het is alsof CD&V zou staan voor ‘Christen-Democratisch en Vanalles'. Of VLD voor ‘Vlaams, Liberaal en Dinges'. Lees mijn lippen: niet de ‘p' was het probleem. Een partij met het woord ‘partij' in de partijnaam, dat is perfect normaal. Het was de ‘a' waar je mee aan de slag had moeten gaan.

Daar is het nu natuurlijk te laat voor. Al kan er nog wel een mouw aan gepast worden. Eenvoudig, snel, én met een toegeving aan de klassieke socialisten. Maak er gewoon ‘of anders' van. ‘Socialisten en progressieven, of anders…' En daarnaast dat oude symbool dat alleen de Fransen en de Walen nog gebruiken, de gebalde vuist die een roos vermorzelt. Wedden dat zelfs Mia De Vits dan Bert in de armen sluit?

Verder snapte ik niet veel van de heisa. Bert Anciaux stond toch al op de sp.a-lijst? Hij was toch al minister bij gratie van de partij? Dat hij eigenlijk tot een apart clubje behoorde dat zogenaamd een zelfstandige partner was in een kartel, dat nam toch niemand meer serieus? Al die argumenten tegen zijn komst – dat hij geen echte socialist is, dat hij een verkiesbare plaats van een socialist zou afpakken, dat hij een party pooper is in de politieke betekenis van het woord – komen jaren te laat. Anciaux is niet pas overgestapt. Wie anders gelooft, maakt zichzelf wat wijs.

En ongetwijfeld heeft hij onaardige dingen gezegd over de vakbond. Ik heb geen zin om het op te zoeken maar ongetwijfeld was het iets over de donkere krachten van het conservatisme – als Anciaux kritiek heeft, dan gaat het altijd over de donkere krachten van het conservatisme. Een groot ideoloog is hij nooit geweest. Zijn analyses situeren zich op het Lord of the Rings-niveau: politiek als de strijd van de Goede Progressieve Krachten tegen de Verzuring, het Cynisme en het Conservatisme. Rechts is het Boze, Rechts is overal. Gecombineerd met Anciaux' grote ambitie en grillige gedrag kan dat geweldig op de zenuwen werken: staat deze man wel ergens voor?

Maar is hij daar alleen in? Ik wil de sp.a'ers de kost niet geven, die vanuit een vaag idee van ‘vechten tegen de verzuring' aan politiek doen. Ik wil ook de sp.a'ers de kost niet geven, die de vakbond een conservatief bolwerk vinden. En kun je van Anciaux zeggen dat hij als minister zo anti-links geweest is? Zijn grote nadruk op participatie, zowel van kansarmen als allochtonen, heb ik altijd erg kunnen waarderen. Hij ging er verder in dan vele onbetwiste socialistische boegbeelden.

Dus. We hebben het over een minister die al jaren op een sp.a-lijst staat, die stemmen heeft gehaald voor de sp.a en die in zijn beleid zeker niet slechter scoort dan andere boegbeelden van de sp.a, wat misschien meer zegt over die boegbeelden maar daar gaat het nu niet over.

Draait de heisa dan echt alleen over de betekenis van de letter p? Is het dat waard?

Al kun je de vraag ook omkeren. Zeker als je leest wat Anciaux schrijft in zijn blog: "Joséke is voorzitster van KAV. Een van mijn trouwste militanten. Ook zij heeft een plaats bij sp.a. Als het niet als socialist is, dan als progressief. Wie kan het wat schelen? Joséke is niet met etiketten bezig."

Tja – als ik dat dan lees, dan breekt mijn andere klomp. Als het dan toch niemand wat kan schelen, waarom heb je het dan gedaan?

Misschien had je er mee moeten wachten. Op het juiste moment. Om dan te zeggen: "A propos, Mia, wat denk je hiervan? ‘Socialisten en progressieven, of anders…'" Waarop Mia, enthousiast: "Oep aa bakkes!"

Je had ze zien gaan, die gebalde vuisten.