Wat gaat er van Humo worden, nu Goedele Liekens haar eigen tijdschrift begint? Hopen dat Roos Van Acker niet hetzelfde doet, of ze kunnen de boel daar sluiten. Om te zwijgen over de andere bladen. Check maar eens hoe vaak het toekomstige gezicht van het allereerste Vlaamse personalityblad vandaag in al haar gedaanten in onze pers komt. Als onze media een beetje hun eigen logica volgen – die van mensen doodzwijgen als ze verbonden zijn aan een concurrerend blad – dan mogen ze allemaal tien bladzijden minder drukken.

Mij zal het worst wezen. Straks lees ik Goedele. Ik ben al fan sinds ik me een keer als haar voorgedaan heb. Op de Boekenbeurs. Goedele zelf was er niet, twee meisjes wilden toch graag een Vaginaboek met een krabbel, en die heb ik in haar plaats gezet. 'Veel plezier met je vagina! Goedele.'

Goed dat dat voelde! Plots leek het alsof mijn leven vol en zinvol was: ik reisde naar Afghanistan om de Taliban eigenhandig vierenveertig boerka's in hun aars te draaien, ik lunchte met Michael Douglas en Kofi Annan, gaf een persconferentie over de gevaren van fistula, en stuurde na afloop een geinig sms'je naar Natalie Imbruglia, met wie ik in geen tijd nauw bevriend geraakt was. Ik vloog terug, net op tijd voor een fotoshoot met mijn vier zussen in trendy zomerjurkjes, voor een glossy die weet dat het leven pas swingt boven veertig. Ik haalde mijn kinderen van school, overhoorde hun proeven en las een verhaaltje voor, om na hun bedtijd nog enkele tv-programma's te presenteren. Tijdens de reclameblokken schreef ik een boek over nut en gebruik van Vlaamse genitaliën. De avond eindigde gezellig met een redactievergadering van mijn eigen productiehuis, en dan hop, snel weer het vliegtuig in, want in Kiev wachtte Ruslana – songfestivalwinnares, geen eigen blad – om mee ten strijde te trekken tegen de vrouwenhandel.

Zeg nu zelf: wie wil er van zo'n vrouw geen tijdschrift lezen?

Het enige waar ik me zorgen over maak, is de samenwerking met Aimé Van Hecke. Dat is nu een man als wie ik mij nooit zou voordoen. Zelfs niet als twee aardige meisjes zijn boek gesigneerd willen, en hij is er even niet. Aimé lijkt me een man die eerst een marktonderzoek doet, voor hij lid wordt van de Vaginavrienden. (Hoe zou het daar trouwens mee zijn? Krijgen ze ook een rubriekje in Goedele?) Aimé is de man die, toen hij nog voor de VRT werkte, voor waanzinnig veel geld de naam 'TV1' veranderde in 'Eén', omdat die 'leiderschap, kwaliteit, vertrouwen en sociale verbondenheid' uitstraalde. Nu hij voor Sanoma werkt, heeft hij het over 'nieuwe proposities voor de doelgroepen mannen, jongeren, ouderen en hogere sociale klassen', pleit hij om de bladen onder te brengen onder de 'clusters' 'persoonlijke inspiratie' of 'sociaal bewustzijn', en er was ook iets met innoveren en dynamiseren.

Ik weet wel dat dat nu eenmaal bedrijfsjargon is. Maar als je andere personalitybladen bekijkt, begin je te vrezen. Het Nederlandse Linda bijvoorbeeld, van Linda de Mol, toont dat een personalityblad álles heeft, behalve persoonlijkheid. Lees hoe het blad zichzelf omschrijft. Het vindt zichzelf 'de ultieme mix van beauty & brains, lef & liefde', wordt gemaakt voor vrouwen die 'minnares, moeder, vriendin, working girl' zijn, daarenboven 'druk in de weer met liefde, werk en vriendinnen', en ook nog eens 'nieuwsgierig, levenslustig, lekker in d'r vel' zitten. Andere ongevraagde credo's: 'beauty maakt gelukkig', 'wonen blijft hot' en 'lekker eten spreekt vanzelf'.

Hier heeft iemand wat te veel zitten dynamiseren met nieuwe proposities voor de cluster persoonlijke inspiratie, denk je dan.

Misschien is die Linda de Mol echt wel een sterke persoonlijkheid. Misschien heeft ze gewoon wat te hard geluisterd naar haar eigen Aimé. Zulke dingen kom je niet te weten. In ieder geval: ik hoop in Goedele nog wat authentieke woede te vinden, en niet alleen hot wonen en lekker eten van levenslustige working girls.

Nog steeds op de site van de Vaginavrienden las ik: 'De meeste meisjes hebben er geen flauw benul van hoe hun schaamstreek eruitziet. Elke vrouw zou zichzelf regelmatig eens zonder schaamte met een spiegel moeten bekijken en zou moeten leren wat ze ziet mooi te vinden. Maar dan moet ze ook weten waar ze zich aan te verwachten heeft. Anders zal zij wat ze ziet een rommelig, rimpelig boeltje vinden. De enige referentie die ze heeft, zijn immers de keurig bijgewerkte foto's uit bladen zoals Playboy of Penthouse.'

Dat is gesproken! Zullen we de afspraak maken dat de eerste Goedele een rommelige, rimpelige, echte vagina toont? Een Origine du monde, met uitleg van Goedele zelf? Zie het als een statement tegen de perfecte-lijvenbladen. Een statement tegen de Aimédiatisering. Je bent personalityblad, of je bent het niet.