Zonder terreur zou een Mohammedcartoon vandaag wellicht even passé zijn als andere grappen over religie, schrijft Tom Naegels. Terreur houdt in stand wat het wil bestrijden. (Verschenen in De Standaard van 31 oktober 2020.)
Zonder terreur zou een Mohammedcartoon vandaag wellicht even passé zijn als andere grappen over religie, schrijft Tom Naegels. Terreur houdt in stand wat het wil bestrijden. (Verschenen in De Standaard van 31 oktober 2020.)
Alle grote veranderingen die de Vlaamse cultuur na de oorlog heeft ondergaan, vonden plaats tegen de achtergrond van massamigratie, schrijft Tom Naegels. Toch heeft die er nauwelijks invloed op gehad. (Verschenen in De Standaard op 1 december 2018.)
Zoals de titel van haar pamflet ‘Zwijg, allochtoon!’ al doet vermoeden, is Rachida Lamrabet ervan overtuigd dat ze bij Unia ontslagen werd omdat ze 1. allochtoon is en 2. niet gezwegen heeft. Het essay toont een ontluisterende waarheid: allochtonen en autochtonen hebben elkaar compleet klemgezet.
Toen Harold Polis ontslagen werd, vreesden velen voor een verschraling van het boekenlandschap. Nu lijkt het alsof eerder het omgekeerde gebeurd is: Polis blijkt erin geslaagd te zijn om het fonds dat hij bij De Bezige Bij opgericht had, te repliceren bij Pelckmans. Terwijl het oude fonds Pelckmans, dat onder Karl Drabbe boeken publiceerde die in de catalogi van die mainstream uitgeverijen vreemd zouden hebben gestaan maar er net daarom een interessante aanvulling bij vormden, de facto verdwenen is.
Consequent is anders. Heb ik net een stuk gepubliceerd om te zeggen dat alle mogelijke meningen en analyses over godsdienstkritiek, vrijheid van meningsuiting, islamofobie en jihadistische moordcommando’s al jaaaren geleden gepubliceerd werden – schrijf ik er toch nog een nieuwe over. Maar ‘t is niet echt een mening over welke fundamentele waarde nu het zwaarste doorweegt. ‘t Is eerder een observatie over hoe het komt dat dit debat toch aldoor door het slop blijft ploeteren.
Ik word diep ongemakkelijk van Annemie Turtelbooms ‘fundamentele oplossing’. En niet omdat die, als je ‘t zo citeert, ongepaste historische associaties oproept waar ik me dan achteraf voor moet verontschuldigen in Joods Actueel. Waarom zou de ‘fundamentele oplossing’ voor Fouad Belkacems haatzaaierij erin bestaan hem ‘de Belgische nationaliteit afnemen, zodanig dat hij ook kan uitgeleverd worden’. Is dat een vorm van outsourcing, om de kosten te drukken? Of gaat het dieper – heeft het ermee te maken dat Belkacems opvattingen als ‘on-Belgisch’ worden gekwalificeerd, of als ‘veel meer Marokkaans dan Belgisch’? Gaat het dus om een machtsargument: ‘Je bent toch zo zot van de islam, nee? Awel, ga dan terug naar de islam!’