Merkwaardig aan het aanhoudende succes van Vlaams Belang is dat het plaatsvindt in een cultuur die onstuitbaar in progressieve richting evolueert. Uit De Standaard van 20 mei 2023
Merkwaardig aan het aanhoudende succes van Vlaams Belang is dat het plaatsvindt in een cultuur die onstuitbaar in progressieve richting evolueert. Uit De Standaard van 20 mei 2023
Mark Elchardus heeft zich in zijn laatste boek verpopt tot partizaan in de cultuuroorlog. De blik van de socioloog heeft hij al lang niet meer. (Column, uit De Standaard van 25 februari 2023.)
De Nederlandse schrijver Pim Lammers kreeg doodsbedreigingen van conservatieve activisten. De klassieke reactie daarop is: ‘De vrijheid is in gevaar! In fictie kan alles, en het tegenovergestelde ook!’ Maar dat is onzin. (Column, uit De Standaard van 11 februari 2023.)
Landen waar de burgers een sterker bewustzijn hebben van de eigen geschiedenis, hebben dezelfde problemen als wij. Klopt het dan wel dat ‘weten waar we vandaan komen’ ons weerbaarder maakt? (Column, uit De Standaard van 14 januari 2023.)
Nu er alweer een nieuwe generatie koketteert met de nazi’s, heeft het geen zin om radicaal-rechts te blijven zien als verdwaalde schapen die met de juiste strategie weer bij de kudde kunnen worden gebracht, schrijft Tom Naegels. (Verschenen in De Standaard van 28 november 2020.)
Zonder terreur zou een Mohammedcartoon vandaag wellicht even passé zijn als andere grappen over religie, schrijft Tom Naegels. Terreur houdt in stand wat het wil bestrijden. (Verschenen in De Standaard van 31 oktober 2020.)
Is de woke-beweging onverdraagzaam, of kan de elite niet om met tegenspraak? (Verschenen in De Standaard van 11 juli 2020.)
Het voorbije decennium was dat van de N-VA, de partij die ons het ‘inclusief nationalisme’ beloofde. Het heeft Vlaanderen alleen maar meer verdeeld, stelt Tom Naegels vast, en dat kon ook niet anders. (Verschenen in De Standaard van 21 december 2019.)
Het helpt niet om mensen met tegengestelde opvattingen met elkaar in contact te brengen, vindt Tom Naegels. Dat soort gesprekken eindigt op zijn best met de vaststelling: ‘Jij bent zo en ik ben anders.’ (Verschenen in De Standaard van 18 mei 2019.)
Herdenkingen van 1968 gaan vrijwel uitsluitend over de linkse contestatie. Tom Naegels heeft ook oog voor de overkant: rechts vond zichzelf in die periode juist opnieuw uit. (Verschenen in De Standaard van 14 april 2018)